Masaż segmentarny

:D

Masaż segmentarny ( dotychczas przyjętą nazwą było kręgarstwo - masaż kręgarski ) składa się z wielu rodzajów chwytów i opracowań, których ściśle określona technika i kolejność wykonywania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych na drodze odruchowej.

Masaż segmentarny jest masażem diagnostycznym. W odróżnieniu od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych.

Twórcami masażu segmentarnego są dwaj Niemcy Otto Gläser i Wilhelm Albrecht Dalicho. Na podstawie kilkunastoletniej działalności praktycznej, w oparciu o prace innych badaczy zajmujących się czynnościowymi wzajemnymi oddziaływaniami narządów i tkanek organizmu, opracowali i opublikowali masaż segmentarny.

Metoda ta uwzględnia wszelkie możliwe zmiany odruchowe powstające w różnych tkankach i podaje sposoby ich usuwania poprzez zastosowanie szczegółowych, ściśle określonych ruchów. Ze względu na wywieranie znacznego wpływu na funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz możliwość leczenia i usuwania zmian odruchowych w narządach i tkankach metoda ta jest uzupełnieniem masażu klasycznego.
 


 Wskazania do stosowania masażu segmentarnego


  Zakres wskazań do stosowania masażu segmentarnego obejmuje wszystkie wskazania do masażu klasycznego, poszerzone o schorzenia narządów wewnętrznych.

Głównymi wskazaniami są:

- czynnościowe i przewlekłe choroby narządów wewnętrznych,

- zaburzenia krążenia,

- czynnościowe, zwyrodnieniowe i przewlekłe gośćcowe choroby kręgosłupa, stawów i tkanek miękkich,

- stany pourazowe (skręcenia, zwichnięcia, złamania)

- zaburzenia wegetatywnego układu nerwowego,

- zaburzenia w funkcjonowaniu gruczołów wewnątrzwydzielniczych.

Przeciwwskazania:

- wszystkie ostre bakteryjne zapalenia tkanek i narządów wymagające interwencji chirurgicznej,

- wszystkie zakażenia ogólne przebiegające z wysoką temperaturą,

- ostre stany zapalne,

- choroby nowotworowe,

- krwawienia i krwotoki oraz groźba ich wystąpienia.


W masażu tym wyróżniamy dwa typy chwytów:

• diagnostyczne – służące do wykrywania zmian odruchowych w tkankach i narządach,
• lecznicze – wykorzystywane są do usuwania tych zmian.

Sam masaż powinien być poprzedzony technikami diagnozującymi, następnie terapeuta wykonuje masaż leczniczy. Taka regularna diagnostyka daje masażyście skuteczną metodę dającą potwierdzenie czy zabiegi dają pożądany efekt leczniczy.
Masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych.

Unerwienie segmentarne skóry, mięśni i narządów wewnętrznych - segmenty kręgosłupa.
Po zakończeniu rozwoju płodowego rozróżniamy segmenty:

• CERVICALIS (C1-C8) – osiem segmentów szyjnych oznaczanych litera „C”,
• THORACICUS (Th1-Th12) – dwanaście segmentów piersiowych oznaczonych literami „Th”,
• LUMBALIS (L1-L5) – pięć segmentów lędźwiowych oznaczonych literą „L”,
• SACRALIS (S1-S5 – pięć segmentów krzyżowych oznaczonych literą „S”,
• COCCYGEUS – jeden segment zaopatrywany przez parę nerwów szczątkowych za splotu guzicznego, oznaczony literami „co”.

   
Kilka podstawowych zasad obowiązujących przy wykonywaniu masażu segmentarnego:

• masaż segmentarny rozpoczyna się od opracowania kręgosłupa masując go z dołu do góry – czyli dogłogowowo i do kręgosłupowo,
• pierwsze masaże wykonuje się bardzo delikatnie, a pacjent powinien znajdować się w takiej pozycji (siedząca lub leżąca) by jego mięśnie były rozluźnione,
• masaż nie powinien sprawiać bólu,
• im gwałtowniejsze objawy chorobowe, tym masaż powinien być wykonywany delikatniej,
• przed przystąpieniem do masażu segmentarnego terapeuta powinien znaleźć wszystkie zmiany odruchowe w tkankach oraz punkty maksymalne,
• w pierwszej kolejności wykonywanego masażu masażysta musi usunąć napięcie powierzchowne, a następnie napięcie położone głębiej,
• punkty maksymalne masowane są od początku terapii stopniowo je usuwając,
• czas wykonywania masażu to 20 - 30min,
• liczba zabiegów zależna jest od stanu zdrowia pacjenta, a masaż wykonuje się tak długo, aż usunięte zostaną wszelkie zmiany odruchowe. Seria zabiegów to 10 spotkań, lecz po 20 wizytach następuje przerwa, która wynosi od 10 do 14 dni,
• masażu segmentarnego nie wolno przerywać, a jeśli z jakiegoś powodu tak się stało terapeuta powinien zacząć masaż od początku.

Punkty maksymalne

masaż segmentarny przód

Punkt maksymalny jest to miejsce o szczególnej wrażliwości na ból – jest on tępy, ostry o charakterze kłującym. Punkty te mogą znajdować się we wszystkich tkankach czyli; skóra, t. mięśniowa, łączna czy okostna.
Odczucie bólu występuje przy lekkim dotyku i zwykle towarzyszy mu zwiększenie na niewielkim odcinku napięcia mięśniowego, miogelozy, obrzmienie miękkie lub spoiste. Do wykrywania punktów maksymalnych terapeuta używa złączonych palców lub stawu międzypaliczkowego palca ustawionych pionowo do powierzchni ciała.

Technika wykonywania masażu segmentarnego

W masażu segmentarnym oprócz chwytów specjalnych charakterystycznych dla tego masażu stosujemy również techniki pochodzące z masażu klasycznego.


Podstawowe chwyty specjalne:

masaż segmentarnytył

• piłowanie,
• śrubowanie,
• chwyt nadkolcowy,
• rolowanie,
• chwyt podciągania,
• chwyt przesuwu,
• przyśrubowanie podłużne,
• chwyt posuwu,
• chwyt okołołopatkowy,
• wstrząsanie miednicy,

Techniki masażu klasycznego: 

• Głaskanie – każdy masaż zaczyna i kończy się na głaskaniu, jest to najczęściej stosowana technika. Polega ona na mechanicznym usunięciu złuszczonego naskórka i wydzieliny gruczołów skóry, oraz na przepchnięciu krwi żylnej i chłonki w kierunku dosercowym. Technika ta pobudza układ krążenia (ustępują zastoje i obrzęki, przyspiesza się wchłanianie krwiaków) i jest skuteczna również w zwalczaniu stanów zapalnych.
• Rozcieranie – (sposób wykonania w masażu segmentarnym jest nieco inna niż w klasycznym) zadaniem tej techniki jest rozdrobnienie i przemieszczenie na obwód wysięków pozapalnych, czy pourazowych krwiaków oraz usunięcie zrostów i zmiękczenie blizn. Jest jedynym sposobem umożliwiającym zlikwidowanie zmian w postaci narośli w tkance kostnej.
• Wydzielające się znaczne ilości ciepła i towarzyszące temu zjawisku przekrwienie tkanek masowanych, ułatwia wchłanianie się przemieszczonych drobin.
• Ugniatanie – wypycha z tkanek substancje zużyte, tworząc w nich miejsce dla substancji odżywczych. Technikę tę zaleca się przeważnie w celu intensywnego pobudzenia mięśni.
• Wałkowanie – jest to połączenie głaskania, rozcierania i ugniatania. Działanie jest więc wypadkową tych technik. Wałkowanie ma szczególne zastosowanie przy masażu palców, ramion i ud.
• Wibracja – znaczna liczba słabych uderzeń wprawia masowane tkanki w rytmiczne drżenie. Wprawiając w ruch drżący tkanki powierzchowne doprowadzają do drżenia tkanki pod nimi leżące, przyspieszając znacznie przemianę materii. Wibracja ułatwia wchłanianie wszelkich substancji w tkankach oraz wydalanie substancji z tkanek do krwi.
  

Źródło: Leszek Magiera
Adam Zborowski 

Zastosowanie technik masażu segmentarnego w popularnie przyjętym tzw  masażu kręgarskim  pobudza organizm do samoleczenia. Zapraszam na masaż do Centrum Regeneracji Ciała !